سلام حسام
خوبی؟
این نوشترو فقط واسه این می نویسم که یادت بندازم وبلاگ رو فقط و فقط برا دل خودت می نویسی و بس
حرفهای عزیزی که چند روز پیش می گفت یادته؟
کسی که بودنش برات یه لطف الهی هست.بهترین راه شناختن کسی که بهش اعتماد می کنی نوشته ها و حرفهاشه .هیچ قصد و غرضی واسه حرفاش نداره .کلی تجربه از پستی و بلندی این زندگی و دنیای عجیب و غریب داره که میتونه برات مهم باشه.
به هر حال حسام ٬ یک سری واقعیت تو زندگی هست که باید بپذیری و خودت رو باهاش وفق بدی.
حرفهای استاد انسان در اسلام تو گوشمه که میگفت در اوج احساس تصمیم نگیرید .بهترین انتخاب و رسیدن به هدف زمانی هست که از دید واقعیت بهش نگاه کرد و پذیرفت.
خدایا همه چی من تویی خودت میدونی خیلی دوست دارم تو رو معبود صدا کنم
تو این معبود بودن تو یه رازی هست که خودمو خودت می دونی.عاشقتم خدا همه چی من تویی .کمکم کن خودم رو بشناسم و به اون حسام درونم پی ببرم.
یا علی
اینجا چرا این شکلیه؟
زیادی درس می خونی انگار؟؟؟؟؟؟/